U bevindt zich hier: Eigenschappen
Terug naar: Materialen
Algemeen:
Wol
In het algemeen hebben wollen meubelstoffen een goede slijtweerstand, een goed vochtopnemend vermogen en zijn ze weinig gevoelig voor elektrostatische oplading. Verder heeft wol een zekere mate van vlamvertragendheid. Voor bepaalde toepassingen worden steeds hogere eisen gesteld. Een aantal Ploegdessins heeft daarom een speciale behandeling gehad, waardoor zij aan de allerhoogste eisen voldoen. Door overtollig wolvezel kunnen wollen meubelstoffen in het begin pluizen. Dit houdt vanzelf op en heeft geen invloed op de slijtweerstand.
Katoen/vlas(linnen)/viscose
Behalve een goede slijtweerstand hebben katoenen, linnen en viscose meubelstoffen een goed vochtopnemend vermogen en zijn ze weinig gevoelig voor elektrostatische oplading. Ze worden wel sneller vuil dan wol. Daarom worden deze meubelstoffen extra beschermd met een vuil- en waterafstotende finish. Katoenen meubelstoffen zijn goed wasbaar.
Polyester - vlamvertragend (Trevira CS)
Geheel synthetische vezels hebben een zeer goede slijtweerstand en een gering vochtabsorberend vermogen. Ze zijn gevoelig voor elektrostatische oplading. Daardoor trekt de meubelstof sneller stofdeeltjes aan, vooral in een droge omgeving. Een goede luchtvochtigheid in uw kamer (50 - 60% RV) is daarom belangrijk. Alle polyester meubelstoffen worden door ons voorzien van een antistatische behandeling. De door De Ploeg toegepaste polyester is blijvend vlamvertragend. Polyester meubelstoffen kunnen gemakkelijk gewassen worden, krimpen niet en zijn bestendig tegen bacteriÎn en schimmels.
Leder
Leder is een prachtig natuurproduct, het is duurzaam, heeft stijl en is gemakkelijk te onderhouden.
Het meeste leder in de wereld dat voor de meubelstoffeerderij wordt gebruikt is afkomstig van de huid van het rund.
De mooiste huiden komen binnen 24 uur na de slacht bij de looierij aan. De looierij zorgt ervoor dat de huid binnen 3 weken bewerkt wordt tot een bruikbaar en houdbaar ledervel.
In wel 30 tot 50 bewerkingsfases wordt dit gerealiseerd.
Het verven van leder werd vroeger vnl. met 'analine-kleurstoffen' gedaan, maar tegenwoordig gebruikt men hiervoor pigmenten. Ondanks dat men pigment gebruikt, blijft men de benaming analine nog steeds gebruiken.
De lederhuid (oppervlakte max. 4-6,5 m2 en 5 mm dik) wordt in 2 of 3 delen gesplitst. Een lederhuid heeft dan de dikte van ongeveer 2 tot 3 mm. De bovenste laag van de lederhuid wordt ook wel 'nerfleder' genoemd en is de sterkste en meest kostbare deel van de huid.
De overige lederlagen worden ook wel splitleder genoemd.